Αποφάσισα να πετάξω την τηλεόραση το 2003 όταν χώρισα με τη γυναίκα μου. Δέκα χρόνια είχαμε τηλεόραση και δεν είχαμε παιδιά. Πέντε χρόνια με τη νέα σύντροφό μου δεν έχουμε τηλεόραση, αλλά έχουμε τρία παιδιά».
O Δημήτρης Ραζέλας, 37 ετών, δικηγόρος, ανήκει στη μικρή κατηγορία των Ελλήνων που δεν έχει τηλεόραση, αν και δηλώνει τηλεορασάκιας. Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, το σπίτι του είναι ένα από τα 1.471 σπίτια στα οποία κατοικούν παιδιά και δεν υπάρχει τηλεόραση. «Μέχρι το 2003 το πρώτο πράγμα που έκανα το πρωί μόλις ξυπνούσα ή μόλις γυρνούσα το βράδυ σπίτι ήταν να πατάω το on στο τηλεκοντρόλ». Πατέρας τριών παιδιών- πέντε, τριών και ενάμισι ετών- ο Δημήτρης Ραζέλας πίστευε ότι θα ήταν δύσκολο να αποφύγει
την τηλεόραση, όμως ευτυχώς διαψεύστηκε. «Μέχρι στιγμής δεν έχουμε προβλημα. Βλέπουν ελεγχόμενα dvd από μένα στον υπολογιστή μου. Το ευχάριστο είναι ότι δεν τη ζητάνε και όταν βρεθούμε σε κάποιο σπίτι δεν κάθονται μπροστά στην οθόνη», λέει.
Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, από τα περίπου 3.700.000 ελληνικά νοικοκυριά, μόλις τα 19.066 δεν έχουν τηλεόραση - τα περισσότερα, εξάλλου, διαθέτουν περισσότερες από μία συσκευές. «Υπάρχει και το ραδιόφωνο»
Στο έπιπλο της τηλεόρασης ο Μάικλ Κυριακίδης έχει βάλει το στερεοφωνικό του. Τηλεόραση είχε μέχρι πριν από τρία χρόνια. «Κάποια στιγμή αποφάσισα ότι δεν μου κάνει καλό. Έβλεπα κυρίως ειδήσεις, αλλά δεν άντεξα αυτή την κακής ποιότητας δημαγωγία που κατά τη γνώμη μου κάνουν». Δεν είναι όμως μόνο αυτό που έκανε τον κ. Κυριακίδη να σταματήσει να παρακολουθεί τηλεόραση: «Διάβασα μια έρευνα πριν από χρόνια που έλεγε ότι όταν κάποιος βλέπει τηλεόραση βρίσκεται στο 25% αυτού που ονομάζεται ύπνωση και του περνάνε ό,τι θέλουν. Από τη στιγμή που κανείς μπορεί να ενημερωθεί από εφημερίδες, Ιnternet και ραδιόφωνο, δεν βλέπω τον λόγο που θα τον κάνει να στηθεί μπροστά στην οθόνη. Κάποιες καλές ταινίες ή ντοκιμαντέρ τα οποία ενδεχομένως θα παίξει η τηλεόραση, μπορείς να τα δεις σε dvd».
«Πριν από οκτώ χρόνια μετακόμισα από το σπίτι των γονιών μου σε δικό μου. Είχα αποφασίσει καιρό πριν να μην πάρω τηλεόραση», λέει ο Μανώλης Φανουργάκης, 30 ετών, μηχανικός υπολογιστών. Ωστόσο, «υπάρχουν εκπομπές και ντοκιμαντέρ που θα ήθελα να βλέπω. Είναι το μοναδικό κόστος. Αλλά κι αυτό είναι μικρή απώλεια», λεει.
«Μας απορροφά»
«Τα χαμηλού επιπέδου θεάματα που προσφέρει η τηλεόραση είναι πολύ περισσότερα από τα ωραία. Η τηλεόραση μάς απασχολεί το μυαλό χωρίς να μπορούμε να έχουμε μια δημιουργική σκέψη. Επίσης εκείνο που απεχθάνομαι είναι ότι μαγνητίζει το βλέμμα. Αν βρίσκονται δυοτρεις άνθρωποι μαζί και είναι ανοιχτή η τηλεόραση, όλοι θα απορροφηθούν από αυτή».
Ο Λάμπρος Ντούσικος, δρ Φιλοσοφίας στο VUΒ (Vrije Universiteit Βruseel), αρνείται να βάλει τηλεόραση στο σπίτι του αφού- όπως υποστηρίζει- «δεν έχει κατασκευαστεί καμιά που να συμφωνεί με το αισθητικό μου γούστο». Όπως λέει, «η τηλεόραση από τη στιγμή που είναι μέσο προπαγάνδας δεν μπορεί να χαρακτηριστεί καλή ή καλή. Μπορεί να χαρακτηριστεί ως λιγότερο ή περισσότερο χρήσιμη ανάλογα με τις επιδιώξεις του εκάστοτε φορέα ή του εκάστοτε δέκτη. Όπως και να έχει, είναι ο σύγχρονος μικρός θεός, που με αντίτιμο την εξουσία κατασκευάστηκε για να καλύψει ένα βαθύτερο κενό».
ΤΑ ΝΕΑ
http://www.madata.gr/index.php/24/26/26665.html
